بررسی علمی علل تحریم مجامعت با همسر حائض از دیدگاه قرآن کریم

قرآن کتاب هدایت است که از طرف پروردگار عالمیان برای بشر توسط رسول مکرم (ص) اسلام فرستاده شده است. در بطن هر کدام از آیات الهی قرآن، حقایقی از مشیت های الهی نهاده شده است که پی بردن به آن برای انسان به سادگی امکان پذیر نمی باشد. استفاده از ابزارهایی مانند علم، هر چند کمک بسیار زیادی برای فهم و درک این حقایق خواهد نموده است، اما بی شک این وسیله به تنهایی قدرت و توان کافی برای پی بردن به ذات اصلی و آشنا شدن با رموز آن حقیقت را ندارد. یکی از دستورات اکید قرآن کریم در خصوص حرمت مجامعت با همسر حائض می باشد. به طوری که در آیه 222 سوره بقره بر دوری جستن از زن حائض تاکید شده است. ﴿ وَیَسْأَلُونَکَ عَنِ الْمَحِیضِ قُلْ هُوَ أَذًی فَاعْتَزلُواْ النِّسَاءَ فِی الْمَحِیضِ وَلاَ تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّیَ یَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ التَّوَّابینَ وَیُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ ﴾. در شرایط فیزیولوژیک ایجاد شده در زن حائض، دلائل بسیار زیادی، علاوه بر آنچه قرآن کریم می فرماید، در جهت حرمت و دوری جستن از آمیزش وجود دارد که تاکید قرآن بسیار بجا و مهم می باشد. با بررسی های علمی و مطالعات انجام شده مشخص شده است که در این شرایط انجام آمیزش جنسی نه تنها موجب اذیت و آزار زنان (حتی مردان) می شود، بلکه امکان بروز آلودگی و بیماری در دستگاه تناسلی زن و مرد و همچنین ایجاد ناهنجاری های روحی ـ روانی در زنان به دلیل تغییرات هورمونی ایجاد شده در زن می گردد. بنابراین دستور قاطع قرآن کریم بر جلوگیری از مجامعت در هنگام حائض بودن زن، امری بسیار عالمانه و تخصصی و مطابق با آخرین یافته های علمی روز می باشد. هرچند آنچه که ما از قرآن می فهمیم تنها بخش ناچیزی است از کل حقیقتی که شارع حکیم برای بندگانش در نظر گرفته است.